Cookies
Essentieel
Analyse
Sociaal
Om deze website te verbeteren maken we gebruik van (anonieme) cookies. Bekijk ons privacy statement voor meer informatie
Privacy Instellingen

Fit4Life het boek

Beenmergkanker en bloedcelkanker

Het wijdvertakte lymfestelsel is een belangrijk verdedigingssysteem van het lichaam tegen ongewenste indringers als bacteriën, virussen, schimmels en parasieten.

Lees meer

Het beenmerg is de belangrijkste bron van nieuwe bloedcellen. De basis van de productie van nieuwe bloedcellen is de bloedstamcel. Uit de in het merg aanwezige stamcellen worden naar behoefte drie soorten cellen aangemaakt: de rode bloedcellen (erythrocyten) die voor de opname van zuurstof in de longen en het transport door het lichaam longen zorgen; de witte bloedcellen (leukocyten) die ziekte- en schadeverwekkers bestrijden en onderdeel zijn van onze afweer, ons immuunsysteem; en de bloedplaatjes (trombocyten) die onmisbaar zijn voor het stollen van het bloed. Het grootste gedeelte van het beenmerg dat voor de bloedcelvorming zorgt, wordt gebruikt voor de productie van rode bloedcellen. Bij woekeringen in het beenmerg komt deze productie vaak in het nauw door ruimtegebrek.

De ziektes beenmergkanker en bloedcelkanker

De aanmaak van bloedcellen in het beenmerg kan verstoord raken, waardoor een of meer functies van het bloed niet goed meer

Lees meer

werken en de algehele gezondheid steeds verder achteruit gaat. Zonder behandeling gaat men hier uiteindelijk aan dood. Er zijn verschillende soorten beenmergziekten, die hieronder apart beschreven worden: acute leukemie, chronische leukemie, multipel myeloom (de ziekte van Kahler) en de ziekte van Waldenström. Verwant hieraan zijn de kankers van het lymfestelsel: Hodgkin lymfoom en non-Hodgkin lymfoom. Al deze vormen van kanker hebben met elkaar gemeen dat ze ontstaan vanuit bloedvormende cellen.

Acute leukemie

Omdat bloedcellen maar een korte levensduur hebben, maakt het beenmerg voortdurend nieuwe cellen aan. Bij acute leukemie

Lees meer

treedt een storing op in de productie van witte bloedcellen (leukocyten). De leukocyten worden aan het bloed afgestaan wanneer ze nog onrijp zijn en geen nuttige functie kunnen vervullen. Tegelijk gaat deze aanmaak ongeremd door, waardoor de productie van gezonde bloedcellen in het gedrang komt. De gevolgen zijn dramatisch: bloedarmoede door een tekort aan rode bloedcellen, verminderde weerstand door een tekort aan witte cellen en spontane bloedingen door te weinig bloedplaatjes. Terwijl dus de algehele gezondheid steeds verder verslechtert, hopen de onrijpe witte bloedcellen zich op. Eerst in het bloed, maar vervolgens ook in de lymfeklieren, de milt en de lever.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen acute lymfatische leukemie en acute myeloïde leukemie, afhankelijk van de soort witte bloedcellen waarin de verstoring optreedt.

Verschijnselen

Het tekort aan rode bloedcellen leidt tot bloedarmoede. Daardoor wordt men bleek en krijgt een ongezonde kleur. Veelal ontstaat

Lees meer

een verhoogde hartslag, omdat het hart zal proberen het verarmde bloed sneller rond te pompen, en dit kan leiden tot kortademigheid en vermoeidheid. Het gebrek aan gezonde witte bloedcellen kan allerlei infecties tot gevolg hebben. Deze zijn weliswaar te bestrijden met antibiotica, maar deze komen vaak door de afbrokkelende weerstand snel weer terug. Doordat er ook te weinig bloedplaatjes zijn, leiden lichte botsingen al tot blauwe plekken en/of bloedingen.

Waar de onrijpe cellen zich ophopen, ontstaan voelbare, overigens niet pijnlijke, zwellingen: in de lymfeklieren in oksel, hals en lies en in de lever en de milt. Acute myeloïde leukemie kent als bijzonder kenmerk een zwelling van het tandvlees.

Oorzaken

Waardoor leukemie ontstaat, is niet duidelijk. Wel zijn enkele risicoverhogende factoren bekend: ioniserende straling, chemische 

Lees meer

stoffen als benzeen, en cytostatica. Leukemie kan ook optreden als ‘bijproduct’ van een chemotherapie; dit komt in 3% van de gevallen voor. Er lijkt sprake van een erfelijk bepaalde aanleg, maar hoe sterk dit verband is, is niet duidelijk.

Incidentie

Jaarlijks worden ruim 600 gevallen van acute leukemie bij volwassenen vastgesteld, bij mannen en vrouwen ongeveer even vaak. 

Lees meer

De kans op het ontwikkelen van leukemie neemt toe naarmate men ouder wordt. Ook kinderen kunnen leukemie krijgen, veelal acute lymfatische leukemie.

Diagnostiek

Als de eerste signalen van algehele verzwakking daartoe aanleiding geven, volgt onderzoek van het bloed en het beenmerg. 

Lees meer

Daarvoor is een beenmergpunctie vereist; dit is geen prettig onderzoek. Is er meer weefsel nodig om zekerheid te verkrijgen, dan volgt onder lokale verdoving een biopsie, waarbij een ‘schepje’ cellen uit het merg wordt gehaald. Om vervolgens vast te stellen waar in het lichaam zich de opeenhopingen van onrijpe cellen bevinden, worden röntgenfoto’s gemaakt, soms echo’s en scans gemaakt. Een relatief nieuwe onderzoeksmethode werkt met immuunfenotypering. De kankercellen blijken immunologisch afwijkende kenmerken aan de buitenzijde te hebben (fenotype) die met speciaal onderzoek zijn vast te stellen. Deze methode kan niet alleen worden gebruikt om een betere behandeling te kunnen geven, maar ook om het resultaat en verloop van de behandeling beter te kunnen volgen.

Op de hoogte blijven?

Behandeling 

De behandeling van acute leukemie is in principe gericht op genezing. Of de behandeling aanslaat, kan niet van tevoren bepaald worden.

Lees meer

Ook kan een genezende behandeling voor sommige, meest oudere, patiënten te zwaar worden geacht, zodat noodgedwongen een lagere dosis wordt toegediend die slechts leidt tot tijdelijk terugdringen van de ziekteverschijnselen.

De behandeling bestaat uit een intensieve en zeer zware chemokuur, die per infuus wordt toegediend en een à anderhalve week in beslag neemt. Het doel van de kuur is om tot in het beenmerg alle onrijpe bloedcellen te vernietigen. Tegelijk wordt vers bloed toegediend, anders zou de patiënt tijdens de kuur aan totale uitputting bezwijken. Na afloop van de kuur gaat het beenmerg weer bloedcellen aanmaken en de bedoeling is dan dat er geen onrijpe bloedcellen meer groeien. Vaak zijn hiervoor meerdere kuren nodig. Wanneer er geen afwijkende cellen meer aantoonbaar zijn, is de behandeling volledig geslaagd. Dit noemt men een complete remissie. Bij een partiële remissie is het aantal afwijkende cellen wel verminderd maar zijn ze niet geheel verdwenen.

Hoe zwaarder de behandeling, hoe beter de resultaten. De meeste kans op genezing biedt het volledig vernietigen van alle cellen in het beenmerg, gevolgd door implantatie van nieuwe stamcellen van een gezonde donor. Dit is een zeer zware behandeling, waarvoor in het algemeen alleen jonge, sterke patiënten in aanmerking komen. Soms worden ook aanvullende behandelingen verricht zoals het inbrengen van cytostatica in het ruggemergsvocht (liquor cerebrospinalis) of bestraling van het hoofd.

Tumor- en mensgerichte behandelingen

Het optimaal behandelen van kanker bestaat volgens het Nationaal Fonds tegen Kanker uit de combinatie van tumor- en mensgerichte behandelingen. 

Lees meer

Deze laatste groep van behandelingen zijn gericht op voeding, beweging en welzijn. Het NFtK zet zich in deze zorg vast onderdeel te laten zijn van het behandelplan. Deze kunnen bijdragen aan minder complicaties, minder bijwerkingen en vergroting van het succes van andere behandelingen en dragen daarmee bij aan een hogere levensverwachting met een betere kwaliteit van leven. Meer informatie vindt u op onze site

Resultaten

De vijfjaars overleving voor acute lymfatische leukemie is 28%, voor de zeldzamere acute myeloïde leukemie 20%. 

Lees meer

Bij kinderen is de prognose duidelijk beter en ligt voor de acute lymfatische leukemie boven de 70% en de acute myeloïde leukemie rond de 60%. Bij hen is het belangrijk dat veel aandacht besteed wordt aan opsporing en preventie van de late gevolgen van de ziekte.